به راستی چقدرسخت است

 خندان نگه داشتن لب ها در زمان گریستن

قلب ها و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی

وچه دشوار و طاقت فرساست گذراندن

روزهایی تنهایی و بی یاوری درحالی که تظاهر می کنی

هیچ چیز برایت اهمیت ندارد اما چه شیرین است

درخاموشی وتنهایی به حال خود گریستن

و باز هم نفرین به تو ای سرنوشت...