دعا پشتِ دعا برای آمدنت 

گناه پشتِ گناه برای نیامدنت 

دل درگیر ، میان این دو انتخاب  

کدام آخر ؟ آمدنت یا نیامدنت

باز هم زد به سرش تا ته باران برود

تا که از خاطر او شکل بیابان برود

مانده ام پشت همین پنجره ها منتظرش

به امیدی که از این سمت خیابان برود

چه زمستان بدی هست که از سرمایش

عاقبت شاخه گل از خاطر گلدان برود

می شود سخت به دستم برسی؟ مطمئنم

آنچه آسان برسد ساده و آسان برود

هر دفعه چشم من از پیش تو گریان برود؟

  گفتم که از فراغت عمريست بي قرارم
  گفت از فـــراق ياران من نيز بي قرارم

گفتم به جز شما من فرياد رس ندارم
گفتا به غير شيعه من نيز کس ندارم

گفتم که ياوررانت مظلوم هر ديــارند
گفتا مرا ببينند مظلــــــــــوم روزگارم

گفتم که شيعيانت در رنـج و در عذابند
گفتا به حال ايشان هر لحظه اشکبارم

گفتم که شيعيانت جمعند به ياري تو
گفتا که من شب و روز در انتظار يارم

گفتم به شــــيعيانت آيا پيـــــام داري
گفتا که گفته ام من هر دم در انتظارم

گفتم که اي امامم ازما چرانهانــــــي
گفتا به چشم محرم همواره آشکارم

گفتم به چشم انوارآيا که پا گـــذاري
گفتا که شستشو ده شايدکه پا گذارم

خدایا

کاش میشد هیچ کس تنها نبود 
کاش میشد دیدنت رویا نبود 
گفته بودی با تو می مانم ولی 
رفتی و گفتی که اینجا جا نبود 
شاید این رفتن سزای من نبود 
من دعا کردم برای بازگشت 
دست های تو ولی بالا نبود 
باز هم گفتی که فردا میرسی 
کاش روز دیدنت فردا نبود

پرستوی مهـــــــــــــاجرم چرا ز لانه می روی

اگر ز لانه می روی چــــــــــرا شبانه می روی

قـــــــــــــرار من شکیب من مهاجر غریب من

فدای غربتت شوم که مخفیــــــــانه می روی

حیـــــــــــات جان امید دل علی بود ز تو خجل

که با کبودی بدن ز تازیانـــــــــــــــــه می روی

کبوتر شکســــــــــــته پر مرا به همرهت ببر

چرا بدون جفت خود ز آشیــــــــــانه می روی

چهار طفل خون جگر زنند در غمت به ســــــر

تو بر زیارت پدر چه عاشقــــــــــــانه می روی

الا به رخ نشانه ات مگر شکسته شــــانه ات

که مــــــوی زینبین خود نکرده شانه می روی

همای بی ترانه ام چـــــــــــــــرا ز آشیانه ام

به کوی بی نشان خود پر از نشــانه می روی

فتاده بر دلم شرر که تو در این دل سحــــــــر

زهمســـــرت غریب تر برون ز خانه می روی