درباره وبلاگ

رنگین کمان پاداش کسی هست که تا آخرین لحظه زیر باران بایستد.
آخرین مطالب
پيوندها

نويسندگان



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 9
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 60
بازدید ماه : 641
بازدید کل : 147701
تعداد مطالب : 486
تعداد نظرات : 786
تعداد آنلاین : 1


دانلود آهنگ جدید
رنگين كمون
گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی* باقلم نقش حبابی برلب دریا کشید
جمعه 19 اسفند 1390برچسب:, :: 15:16 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 



جمعه 19 اسفند 1390برچسب:, :: 14:55 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

شبی غمگین شبی بارانی وسرد

مرادرغربت فردارهاکرد

دلم درحسرت دیداراوماند

مراچشم انتظارکوچه هاکرد

به من میگفت تنهایی غریب است

ببین باغربتش بامن چه هاکرد

تمام هستیم بودو ندانست

که درقلبم چه آشوبی بپاکرد

واوهرگزشکستم رانفهمید

اگرچه تاته دنیاصداکرد

 



پنج شنبه 18 اسفند 1390برچسب:, :: 17:25 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       


ناگهان دیدم سرم آتش گرفت ...
سوختم
خاکسترم آتش گرفت
از سرم خواب زمستانی پرید
آب در چشم ترم آتش گرفت . .
چشم وا کردم سکوتم آب شد
چشم بستم
 بسترم آتش گرفت
نامی از یاد تو آمد بر زبان
                               دستهایم
                                          دفترم آتش گرفت . . .



پنج شنبه 18 اسفند 1390برچسب:, :: 16:56 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 

کودکیهایم اتاقی ساده بود

قصه ای,دور اجاقی ساده بود

شب که می شد نقشها جان گرفت

روی سقف ما که طاقی ساده بود

می شدم پروانه,خوابم میپرید

خوابهایم اتفاقی ساده بود

زندگی دستی پر از پوچی نبود

بازی ما جفت و طاقی تازه بود

قهر میکردیم  به  شوق آشتی

عشقهایم اشتیاقی ساده  بود

ساده بودن عادتی مشکل نبود

سختی نان بود و باقی ساده بود




پنج شنبه 18 اسفند 1390برچسب:, :: 13:13 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 

 

خدایا می شه لحظه ای چشمانت را ببندی؟

می خواهم یک گناه بزرگ کنم ؟؟

 

 

جاری باشید



چهار شنبه 17 اسفند 1390برچسب:, :: 8:38 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 

جدایی را نمی خواستم خدا كرد

نمی دانم كدام ناكس دعا كرد

بیا بلبل بنالیم هر دوتایی

بنالیم هر دو از درد جدایی

یار با ما بی وفایی می كند

بی سبب از ما جدایی می كند

شمع جانم را بشكست آن بی وفا

جایی دیگه روشنایی می كند

می كند با خویش و خود بیگانگی

با غریبان آشنایی می كند

خدایا هر كه با من آشنا شد

نمی دانم چرا ازمن جدایی می كند

نمی دانم از اول بی وفا بود

یا كه نازش كشیدم بی وفا شد

پرستوها چرا پرواز كردید

جدایی را شما آغاز كردید





سه شنبه 16 اسفند 1390برچسب:اشک, :: 21:7 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

به خداخسته ازآن زخم زبانت شده ام

بی خیال تو وابروی کمانت شده ام

عشق توبردل من بارگرانیست ومن

بی تحمل شده ازبارگرانت شده ام

آنقدردلبر و دلدار و فریبانشدی 

مکن این فکرکه مجنون زمانت شده ام

اشکم ازدیده فرو ریخت ورسوایم کرد

حرف آخرتوکجایی؟نگرانت شده ام



سه شنبه 16 اسفند 1390برچسب:تنها, :: 20:42 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 

با تو چه زندگهایی که تو رویاهام نداشتم

  تکو تنها بودم اما، تو رو تنها نمیذاشتم

چه سفرها با تو کردم، چه سفرها تورو بردم

   دم مرگ رسیدم اما، به هوای تو نمردم

حتی من به آرزوهات، تو رو آخر میرسوندم

   میرسیدی تو، من اما، آرزو به دل میموندم

تویه گفتنو نگفتن، از چه روزایی گذشتم

  اینقدر رفتمو رفتم، که هنوزم بر نگشتم

هر چی شعر عاشقونه است، من برای تو نوشتم

  تو جهنم سوختم، اما مینوشتم تو بهشتم

اگه عاشقونه گفتم، عشق تو باعثشه

     اگه مُردم، تو بدون چه کسی باعثشه....!!! 



سه شنبه 16 اسفند 1390برچسب:دلداده, :: 20:35 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

هر بلا سرم بیاد از عشق و دلدادگیمه
از این دل پر زده و از این همه سادگیه
ای دل من تو هم بشو یه بی وفا مثل همه
کی مثل تو توی شب ها پر از عذاب و ماتمه
هیچ کسی اشکامو ندید هر کی اومد ازم برید
اما یکی به راحتی دل ساده مو خرید
چطور دلش اومد بره اون که میگفت عاشقمه
هر چی عذاب بده منو بهش بگین بازم کمه
هر چی بلا تو دنیا بود سرم آوردی به خدا
تو رو خدا یه کاری کن برو بشو ازم جدا
جدایی خیلی بهتره واسه دلم اینو بدون
تو هم برو سوی خودت با هر کسی خواستی بمون
شکسته شد صافی دلم نشسته اشک رو گونه هام
آروم آروم دارم میرم بگذرم از گذشته هام
گذشتم از نگاه تو سپردمت به روزگار

سپردمت به روزگار ...



سه شنبه 16 اسفند 1390برچسب:خیابون, :: 13:59 ::  نويسنده : ی گ ا ن ه       

 

 

میگن افسوس گذشته رو نخور گذشته رفته

 

گذشته یه میمونه و حبس شده تو پشت نرده

 

 

گاهی اوقات یه گوشه نشستیمونو دورمون خلوت

 

یاد روزایی می افتیم که خیلی چیزا از دست رفت

دیروز میومد خیلی چیزا عوض میشدن

خیلی اشکال و خیلی نشونه ها برعکس می شدن

اما حیف دستمون از دو چیز کوتاه میشه تو دنیا

امروز از دیروز فردا از امروز و کل دنیا

بعضی از ما آدما گذشتمون عین نهنگه

دنبالمونه و فردامون با دیروز توی جنگه

یه جوری مثل بند کفش گره کور میخورن که باید

دل کند از بند و کفش و از پاشنه از تو پا جدا کرد

اما حسرت بمونه ریشه میشه تو خاک قلبت

میمونه میشه یه زخم کهنه و توپاک دردت

میشه سد راه این چند ساعت باقی فردا